Sabaha ulaşmışım

Yoğun sakin 

Sevecen

 

Seni görmüşüm

Pembe bulut ve

Yeşil….

 

Gözlerin gözlerin

Henüz sisi perdesinde

Çektim çivilerini 

Beynimin

Yeşilin izinde

 

Tutkumu yok benim

Ah yok beklediğim

Çünkü ben artık

Ebedi bekleyenim….

 

Sen şimdi nerede

Gizlemekte

Sırrını biliyor

O 

Zümrüd ü anka gözlerinde

Ama sen bilmiyorsun

O gözler derin pembe de gizlenmekte

 

 

Tutkum yok benim

Yok artık yok beklediğim

Beklenen bendim işte

Geldim

 

 

Ölüyorlar ölüyorlar

Öldürüyorlar

 

Bu nasıl bir kıyım

Kıyım yasak dedik

Dinletemedik

Her öldürdüklerinde

Suretimizi çiğniyorlar

Suretimizin bir parçası

Kendilerini

Öldürüyorlar

 

Tutkum yok benim

Yom benim

Renkleri çoktan sildik

Yaşamdan tüm renklerin

Sadeliğindeyim…..

 

 

Bu nasıl bir kıyım

Asırlardır dinmedi

Gözyaşlarımız bile

Bunu silemedi….

Bilmiyorlar

Unutmuşlar

Her  bir insanın

Saç telinde

Suretimiz saklıdır bizim

O suret ki  sizin kendi resminiz

…….

 

 

Bu kıyım siz de yakacak

Bizi de

Ve sonra uyanacak güzellik

İlahi gelişle…..

 

Ben gördüm sen bilmezsin

Pembe de gizli gözlere inemezsin

Pembe

Bebek

Yeşil

Siyah

Beyaz

Geç bunları  unut

Bildiğin ne varsa

Aklının kıvrımlarında

Çaldık biz onları

Seni yeniden yaratmak adına…….

 

 

Tutkum yok benim

Yok benim,

Rengim

Görmüyor musun

Senin bile renklerini kendimde

Gizledim

 

Ben şimdi  yüm

Evrenin rengi

Sahibiyim……..  

 

17  MAYIS  2011  07.21