KEKOVA  YA DA YAŞANMIŞ BİR AŞKA VEDA…..

 

Bir aşk yaşadım   ben geçtiğimiz günlerde…..

İlk defa  hayatımda korkularımdan gerçekten sıyrılarak….

Bitti  diyemiyorum; çünkü klasik anlamda, dünyevi olarak bitti…..

Çünkü  bu kadın aşkların  bitmediğini biliyor artık. 

Her aşkın kendisinde bıraktığı  güzelliklerin, 

acıların ve anıların sonsuza kadar kendisine ait olduğunu  bilen bir kadın o ARTIK…..

Bitse de  sevmeye devam edebilen bir kadın……

Mutluyum çünkü bu defa her anını dolu dolu yaşadım; 

çünkü bu defa gerçekten gelene kollarımı ardına kadar açtım; 

çırılçıplak karşıladım…ya da en  azından karşılamaya çalıştım…..

AMA BİTTİ………

Belki de bitmesi gerekiyordu…..

BEN olamadım,

SEN  olamadı

Sonucunda BİZ  olmayı  başaramadık…

BEN   benim için  önemlidir çünkü. Her şeyden önemli.   

Bu  BEN  bencillik anlamında  ben değil. BEN olabilmeliyim sevdiğim ile.

O SEN olabilmeli,  yani  O da  kendi  BEN  i olabilmeli.

Yan yana BİZ olabilmeliyiz.   BEN’  lerimizi kaybetmeden…

Korkmadan   sevebilmeliyiz; sözle ve hareketle, ŞEVKLE…….

AŞKI BİR YÜK DEĞİL  BİR ARMAĞAN GÖRMELİYİZ…….

İkimiz  birden BAŞARAMADIK;    BİZ olamadık….

Şükran doluyum doğaya  ve yaşama….BENE  VE ONA…..yaşadıklarım için…….

İkimiz de yaralarımızı  sarınca,  belki yeniden başlarız başka bir boyutta.

Ama  o  ilk heyecan olur mu? 

Yok,  O   güzel öykü  bitti.

Bir aşk yaşadım ve O ‘ nu o süreçte çok sevdim.

(Hala   SEVİYORUM ve SEVECEĞİM ama sanırım artık 

AŞK’ a  DAİR Denemeler  kitabının  kapağındaki cümleye eklendi)

 

Minnetle, sevgiyle anıyorum  O aşkın kişilerini ki  bana yeni beni verdiler ….BEN VE O….

(Aşka  dair nice korkularımı aştığını bilmiyor  belki)

Ve hayatımın en güzel şiirlerini yazdım bu süreçte. O benim içimdeki şairi yeşertti……

O şiirlere baktıkça onu anacağım her daim;  bazen gülümseme bazen de iki damla yaşla…..

Çünkü bu defa gerçekten……ümidim vardı  sevgi adına……

Kısa süren bu aşkın güzelliğine yakışan bir veda yaşadık. Üzülerek……

Belki bir gün bir kahve içiminde kim bilir ki?

Şimdi dönüp geriye bakınca kırarak  ya da kırılarak  ayrıldığım

tüm aşklarımdan özür dilemem gerektiğini anlıyorum. 

Yaşanmış sevgilere saygı duymak adına….

 

Sonuç olarak bu bir arayışsa BEN e dair,

her aşk ve hatta  acısı bile   besliyorsa üretkenliğimi;   YONCA,  yola devam;

SEN  BEN  yan yana  BİZİ  buluncaya……..

Belki  yeni biri   daha hiç tanımadığım;   belki de………

 

Ben ve yüreğim el ele  devam yola…..

Ve bu şiir hediye  O  ‘  na…….

 

15.05.2011  KEKOVA

 

KEKOVA  (ASLINDA   O’  NA…….BİR AŞK ŞİİRİ)

 

Denizin sesi  vuruyor rıhtıma

Sabah ulaşıyor sabaha

Kendimle buluştum  Kekova’ da.

Demli  çayım ince belli

Bardakta,

Saçlarım  uçuşuyor rüzgarda

Bana beni anımsatmakta…..

 

Aşkın aklımda

Gözlerin ufukta

Acaba gözlerim saklı mı ruhunda?

 

Bitti biliyorum…

Ama bitmedi

Çünkü her andığımda

Olacak yüzümde

Muhteşem bir gülümseme….

 

Bana ellerinle 

Yedirdiğin çikolata var ya

Dün kağıdını buldum arabada……

 

Aşkın bana verdi

Beni, bilmiyorsun…

 

Aldım sakladım

Özenle

Beni ve

Çikolata paketini….

Baktıkça gülümserim sevgiyle…..

 

Dönüp baktığımda

yüzümde gülücükler açtıran

çok güzel cümlelerin var ama, 

en çok aklımda kalan: 

‘……. Şu anda  ………….’ ya kar yağıyor’  

olan…..

İçim sızlamıyor dersem

YALAN…..

 

 

Elin değdiğinde

Tenime

Gözlerinde oluşan gülümseme

Senden bana

Sonsuz

Hediye

 

Sana bir öykü

Anlatmıştım

Veda telefonumuzda

 

Belki benim saçlarım

Yeterince uzun değildi

Belki de senin

Onları tarama isteğin  yetmedi…..

 

Daha neler yaşayabilirdik

Demek yerine

Yaşadığımız güzellikleri

Fırlattım

Denize……

Ulaşsınlar

Ebediyete…..

 

Kaybıma üzülmek

Niye

Ne çok güzellikler yaşadık

Kısa sürede

 

Minnettarım 

Yaşadığımız

Her saniye’ ye……

Seni hiç

Tanımayabilirdim  de

 

Teşekkürler

Öpücüklerini

Tattırdığı için

Evrene…….

 

15.05.2011   09.25     KEKOVA…. 

 

 

 

     KEKOVA,  ÇEKİM  YONCA..