Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü incittim……

 

Bülbülüm  şakırken dalımda

Sevgisi  dolarken

Gülistanıma

Kıskançlık alevi girdi kanıma

Dedim olmalı

Bu şarkılar yalnız

Bana

 

Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü incittim…

 

Saklamak isterken

Rengimi bülbülden

Dikenlerimi batırmışım

Sinesine

Derinden….

Şimdi kanamakta sinesi

Ve  kızıla boyamakta

Beyaz rengimi……..

 

Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü incittim……

 

Ah bülbül kaderimiz bu mu söyle

Sen sinen kanarken şarkı söylemekte

Ben sana dönen rengimi

İçime dökmekte……

 

Şimdi ben kızılımdan utanmakta

Çünkü o kızıl senin sine i yaran aslında.

Ah ben Beyza kalamadım

Senin şarkıların  altında.

Sevilmenin kor alevi yapraklarımı yakmakta

Yapraklarım  

Sessizce adını haykırmakta…..

Bülbül söyle bana

Bu derdin dermanı

Ummanın hangi ucunda…..

 

Neyleyim ki dikenliyim işte

Böyle yaratmış kadir  Mevla’m

Beni de.

Sanma ki bülbül

Gönlüm uzak sesine

Ama bir türlü karar veremedi

Yapraklarının rengine.

Ve senin şarkın bülbül

Şimdi hangi makamda söylenmekte

Gül  kıvrımlarının içine……

 

Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü incittim…..

 

Ne Mevlana yı dinledim

Ne ders aldım Tebrizi’ den

Sevmeyi karşılıklı sandım

Karşılıksız sevemedim ben…..

Rengimi dökmeliydim

Ayaklarının dibine

Dikenlerimi çekmeliydim

Kendi içime….

 

 

Gel gör ki bana da

Dikenli olmayı nasip eylemiş

Mevla’m

Bülbüle düşen de şakımak imiş

Kanasa da sinesi

Gülün dikenleriyle

Gülistan için de.

 Bu nasıl bir  gam…..

 

Ama yaratırken de demiş ki  Mevla’ m

Gülü seven dikenine katlanır.

Bülbülüm, belki de dikenlerdir

Sana nağmeler yazdıran……

Ya da   güldür aslında

Sana batan her dikende

Esas

Sinesi

Parçalanan…..

Kıvrım kıvrım 

Kanlarını saklayan

Sen gibi şakıyamadan……

 

Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü incittim…..

 

Ben bir gül idim

Gül idim

Bülbülümü  incittim…..

 

 

20.05.2011            08.23