Ateşinden dudaklarının eridim

Halbuki henüz daha öpmemiştim….

Sıcak yalım alev

Gözlerinin ferinde BEN bittim…..

 

Gözlerin sarı ışık

Birer ince yılan misali kısık

İçine aldı beni

Bembeyaz idi atının yelesi

Sen beyaz harmaniler içinde

Yağız siyah

Kılıcın kadar keskin

Ben uzun saçlarımı ardımda savurarak

Atının terkisinde

Şehvetin doruğuna ilerleyen

Kum çöllerinden aşır beni

Al ah benim değil bu beden

Kum taneleri göğsümde

Hükümranlığını

BEN  de ilan eden……

 

Aşır beni götür

Sonsuz buz ovalarına

Buzların ulaşılmaz kristal parlaklığına

Çöllerde yaktığın ateşimi

Dindir.

Allah’ım bu yaşananlar

Bil nasıl bir gecedir….

 

Tam serilmişken buzlara

Açılır gözlerin çizgiden aşka

Sarılır bilin ki bir başka

Tenim kızıl,       tenim

Alev yanmakta

Şehvetin kargısı

Buzlardan uzanıp içime dalmakta

 

 

Buzlara, ser beni buzlara

Buzların kristal parlaklığına

Gözlerine bakınca zaten

Bedenim tutuşmakta….

 

Serilince bedenim buzlara

Uzak yayların türküsü dahi

Yeşil yeşil çağlamakta

Ama ne çare ki sen gözlerinde altın

Işıklarla gelen

Teninde sakladığın kum tanenden

Buzları bile ateşe çeviren…..

 

Kum beni o buzda bile bulmakta

Gönlün şimdi

Altın gözlerinde 

Ateşe sarınmakta……

 

Dağlarda  ceylanlar uyumakta

Dünyayı sarsan bu alevin

Alazından sakınmakta

 

Zaman AŞK’  A DURMAKTA……

 

 

26.05.2011         08.45