Ben çiçek sana dökülen

Beyaz beyaz yapraklarım

Rüzgarında sürüklenen

 

 

Kırıldım

Beyaz

Beyaz

Dallarımdan

 

Sana uçtu yapraklarım

Ağladım

Yok yalan yalan

Ağlayamadım

Bakakaldım

 

Sonra toparladım yapraklarımı

Sessizce  gittim

Bir  nilüfere

Yalvardım

Yapraklarımı

O’ na bağladım…..

 

Şimdi

Sakin

Yeşil sularda

Yapraklarım

Süzülmekte

Nilüferle

 

Sonra yandım ah yandım

Susuzluğuna uyandım

Ve derman ararken derdime

Mevlana

Raks etti düşümde

Dedi yanmadan

Olunur mu hiç

İnsan

Ne olmuş ki

Kendini

Altından

Sandıysan

Toprak özün, dön de bak

Kaçımız geçtik

Bu yollardan kavrularak

 

Kavruk

Kavrul

Ki

Sönsün kibrin

İşte şimdi  gerçek

Senin

Peşindesin

Aşktır aşk seni ilahiye ulaştıran

Yaktığını sanırken

Yakandır

Yeniden yaratan

 

 

Bir beyaz çiçektim

Ben

Yapraklarımı savurdun

Savurdun

Savurdun

Şimdi

Yeşil bir göldeyim

Kökü olmayan nilüfer misali

Süzülmekteyim

Ateşimin külleridir

Beyaz çiçeklerim

Yollarına

Umutsuzca serdiğim

 

Ben şimdi

Sessiz

Sakin

Çiçeksiz bir

Nilüferim………

 

 

27 Nisan 2011  08.36